به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: هفت دهه ناکامی؛ ۸۰ سال انتظار؛ روزها، ماهها و سالیان سال تلاش، تلاش و تلاش؛ در محرومیت و بیتوجهی؛ در سالنهای فرسوده بیروح؛ بدون نوسازی و تجهیزات؛ با دستان تهی، اما قلبهایی مصمم؛ اعزامی دقیقه نودی آن هم با منت؛ روزنهای برای درخشش و ثبت لحظهای تاریخی؛ شکستن طلسم ۸۰ ساله و جاودانه شدن در قلب تاریخ؛ سجده زدن بر پرچم و اشتراک تصاعدی یک شادی. تصویری روشن و ماندگار در سلولهای خاکستری و آرام گرفتن مدالی بیبدیل در ویترین افتخارات یک ملت.
اینها برشی از لحظات سخت پیش و پس از یک حادثه تاریخی است؛ حادثهای که با دستان خالی، اما پر توان مهدی الفتی رقم خورد تا نام ورزشگاه هانگ لانگ شهر هانگژو تا ابد ژیمناستیک را در خاطرمان تداعی کند. هفتمین روز از بازیهای آسیایی بار دیگر برای کاروان ایران روز تاریخسازی بود.
این بار، اما با ژیمناستیک. بعد از ۲ برنز تاریخی تنیسرویمیز و دوچرخهسواری، ژیمناستیک چشم کاروان را روشن کرد. مهدی الفتی ژیمناست ارزنده کشورمان دیروز در رقابتی سخت با حریفانی نامدار در فینال پرش خرک بازیهای آسیایی هانگژو با عملکردی عالی و کسب امتیاز ۱۴.۷۸۳ موفق به کسب مدال نقره در هانگژو شد. جایی که واتورا تانیگاوا از ژاپن با کسب ۱۵.۱۶ امتیاز نشان زرین مسابقات را به سینه زد و محمد شارول از مالزی با کسب ۱۴.۴۶۶ امتیاز به برنز بسنده کرد.
این مدال نقره دور از انتظار که حتی مربیان تیم ملی ژیمناستیک هم کوچکترین حسابی روی آن باز نکرده بودند، خالق لحظاتی احساسی در سالن ژیمناستیک هانگ لانگ شد؛ وقتی الفتی پرچم ایران را به دوش کشید تا شادیاش را با رقص پرچم به تصویر بکشد، محمد خیرخواه مرد زحمتکش ژیمناستیک و سرمربی تیم ملی آرام به گوشهای خلوت در محوطه بیرون سالن خزید تا هیجان ناشی از شادی بی حد این مدال ارزشمند را با بلورهای اشک به نمایش بگذارد.
او درحالی که دستانش را رو به آسمان دراز کرده بود، با بغض گفت: «خواست خدا بود.» حالا دیگر لحظه اهدای مدال فرا رسیده بود. خیرخواه دست شاگرد تابوشکنش را گرفت و به سوی سکوی افتخار به راه افتاد، اما قبل از آن گفت: «این بهترین مسیری است که در زندگیام طی میکنم.» الفتی که حالا نامش با تاریخ گره خورده، از کیفیت این مدال صحبت میکند: «بعد از چند سال که نمایندگان ایران نتوانستند مدال بگیرند، توانستم این کار را انجام دهم و از این حیث خیلی خوشحالم.»
الفتی که شادی پس از کسب مدالش با پرچم ایران مورد توجه و تشویق حاضران در سالن قرار گرفته بود، درباره نوع شادی کردنش گفت: «توانستم این نقره را به دست بیاورم و با پرچم کشورم ثابت کردم که میتوانیم روی سکوهای آسیایی و جهانی باشیم.» پیش از این و در مسابقات فینال ۶ وسیله، محمدرضا خسرونژاد در پایان شش وسیله با امتیاز ۷۶.۷۳۰ در رده هفتم ایستاد. محمدرضا حمیدی دیگر نماینده ایران در مسابقات ۶ وسیله نوزدهمین دوره بازیهای آسیایی بود که در پایان این بخش با امتیاز ۷۵.۵۳۲ در رده دهم قرار گرفت.